Het verhaal van een partner

Een half jaar geleden kwam ik in contact met Ellen. De behandelaar van mijn man bij Novadic-Kentron had mij een paar maanden daarvoor gewezen op de begeleidingsmogelijkheden van Ellen, een familie-ervaringsdeskundige. Na deze verwijzing heb ik het telefoontje naar Ellen nog een paar maanden uitgesteld omdat ik het moeilijk vond om deze stap te zetten. Maar tijdens mijn telefonische aanmelding viel er direct een last van me af, ik voelde me gehoord en begrepen. Ellen wees mij op haar website waar ik snel de info over haar werkwijze en de ervaringen van andere naasten kon vinden.

Tijdens de intake kreeg ik ruim de tijd om mijn ervaringen te vertellen. Door de ervaringsdeskundigheid van Ellen voelde ik me tijdens de intake al snel op mijn gemak en ontspannen. Mijn gevoelens mochten er gewoon zijn. Ik had de nodige vragen zoals; is mijn houding naar mijn verslaafde man wel goed? Hoe kan ik me het beste naar hem opstellen als hij weer dronken thuiskomt? Deze vragen leefde al langer bij mij maar omdat ik me door de “buitenwacht” niet begrepen voelde durfde ik die vragen daar niet meer te stellen. Ellen behandelde diverse thema´s, zoals de Reddersdriehoek en ik kreeg direct inzicht in mijn eigen handelen. Van Ellen kreeg ik praktische tips om hier thuis mee aan de slag te gaan. Ik besloot gebruik te maken van vervolggesprekken. Samen met Ellen stelde ik mijn doelen op.

Al na een paar gesprekken verdween mijn machteloosheid naar de achtergrond. Ik heb de nodige informatie gekregen over de oorzaken en gevolgen van verslaving en weet hoe belangrijk het is om grenzen te stellen en te handhaven vanuit de Winnersdriehoek i.p.v. vanuit de Reddersdriehoek. Daarnaast is er veel ruimte gemaakt voor mijn eigen rouwproces. Op dit moment ben ik mijn doelen thuis in de praktijk aan ´t brengen. Ik weet nu dat gedragsveranderingen tijd en aandacht vragen.

“Er bewust mee bezig zijn” en “er is geen gemakkelijk weg” vertelde Ellen mij. Wat ik ook ervaren heb bij Ellen is dat ik het haar gerust kan vertellen als ik een keer vanuit de Reddersdriehoek de problemen van mijn man heb opgelost. In dat geval kijken we samen naar de situatie. Daarna weet ik zelf in te vullen hoe ik bij een volgende keer beter kan handelen. Deze benadering ervaar ik als heel fijn en veilig.

Omdat mijn man en ik gelijktijdig in behandeling zijn heeft ieder van ons de aandacht die nodig is voor het eigen proces. Mijn belangrijkste doel is weer een gelijkwaardige relatie te krijgen met mijn man. De laatste jaren leek de alcohol voor mijn man belangrijker dan de relatie met mij. De laatste weken ondernemen we samen weer meer en af en toe neemt mijn man hiertoe het initiatief. Ik heb geleerd om naar successen van mezelf en die van mijn man te kijken. Heel voorzichtig kan ik weer hoopvol naar een gezamelijke toekomst kijken.

Als ik nu reageer vanuit de Reddersdriehoek herken ik dit sneller en kan me steeds beter herpakken. Ik heb nu het inzicht dat het voor een gelijkwaardige partnerrelatie noodzakelijk is om vanuit de Winnersdriehoek in contact te treden met elkaar. Ik weet dat dit onze relatie nieuwe kansen kan bieden. Ik ben van plan nog een tijdje in begeleiding te blijven bij Ellen omdat mijn nieuwe gedrag tijd en aandacht vraagt. Daarom bespreek ik tijdens elk gesprek met Ellen diverse situaties die hebben plaatsgevonden. Ik voel me nu krachtiger, meer weerbaar.

Ik kan altijd in goed overleg met Ellen mijn gesprekken plannen. Ze richt zich op de wensen en behoeften van de individuele naaste. Ik heb meestal eens per drie of vier weken een gesprek omdat dit voor mij, in combinatie met mijn werk en privé, het beste past. Dit werkt goed voor mij. Tussen de afspraken door heb ik dan voldoende ruimte om met mijn doelen bezig te zijn. En mocht er tussendoor iets zijn dan mag ik altijd contact zoeken om met Ellen te overleggen wat te doen. Dit werkte voor mij heel fijn toen dat nodig was. Hierdoor kon ik op eigen kracht de draad weer oppakken.

 

Tilburg juli 2018

Barbara